Persoonlijk ben ik niet echt kapot van kanten kleedjes maar Sugarveil op een taart is voor mij net een droom. Je kunt ook kant maken van fondant. Dat is elegant, maar het is toch een tikje grof. Kant gemaakt met Sugarveil is heel delicaat, fijn en blijft flexibel.
Het kant van Sugarveil is gemaakt van een soort flexibele icing met een “less is more” effect.
Op de Holland Sugar Art beurs dit jaar in Boskoop hield ik toch een beetje de hand op de knip en lonkte maar naar één ding: een Sugarveilmat. Wat was ik blij toen ik naar huis fietste met een vrij lege tas. Een vrij lege tas dus, maar wél gevuld met de lacemat van Sugarveil.
Sugarveil, wat is het, wat kun je ermee?
En waarom ligt de houten mal voor speculaasjes klaar?
Het product Sugarveil komt uit Amerika. Met de dunne flexibele siliconen matten kun je verschillende soorten prachtig eetbaar kant maken. De patronen in de mat zijn vaak behoorlijk fijn. Het lukt je dan ook niet om met fondant of marsepein hier kant in te maken. Je hebt hiervoor de speciale mix nodig. Een mix waarvan de basis ligt bij eiwitpoeder. Het lijkt ook een beetje op de mix die je maakt als je zelf royal icing gaat maken met eiwitpoeder. Zo ruikt het ook. Het ruikt eigenlijk een beetje muf, maar het kant is zo dun en zit later op een dikke laag suikerfondant. Je proeft dit straks niet meer.
Royal Icing gebruik je bijvoorbeeld om taarten met een spuitzak te versieren of om een zoet laagje op koekjes mee te spuiten. Het is zoet en droogt hard op. Dit in tegenstelling tot het kant van de Sugarveil welke na opdrogen langdurig flexibel blijft. Dat is handig als je het kant rondom een taart wilt bevestigen. Maar er zijn meer mogelijkheden. Zo kun je er ook je flexibele strikken maken of andere flexibele vormen. Ik heb ook een stuk Sugarveil gezien die verwerkt was in een trouwjurk. De bruidegom mocht een hapje jurk nemen.
Sugerveil-kant kan maken maar dat het wel wat handigheid en ervaring vraagt om de zeer fijne matten goed te maken. Je moet niet meteen te hard van stapel moest lopen en de moeilijkste mat moest uitkiezen. Met het kiezen van een zeer fijne mat loop je de kans dat je of veel moet gaan oefenen en geduld moet hebben of dat de mat in een hoek belandt en je er niet meer mee wilt werken. Zonde.
Aan de slag. We gaan Sugarveil maken en hier een mini voorbeeld taartje mee versieren.
Om Sugarveil te maken heb je een speciale mix nodig. Helaas heb ik nog geen goed recept gevonden om dit zelf na te maken, maar mocht jij dit geheime recept weten……, ik hou me aanbevolen.
Met één zakje mix (hierin zit 141 gram) kun je ruim 4 matten maken. Dus bedenk de hoeveelheid die je nodig hebt.
Mix voor 4 matten: 1 zakje, met 120 ml. kokend water. Wil je minder kant maken? Gewoon even de verhoudingen berekenen.
Roer de mix eerst met een spatel of lepel door het water. Hierna mix je het geheel 4 minuten op hoge snelheid. De icing is nu stevig, glimt een beetje.
Wil je de Sugarveil kleuren? Dit kun je het beste doen voordat je het water toevoegd. Dan kun je nog het beste inschatten wat voor invloed dit heeft op de icing. Je kunt zowel gel als kleur in poedervorm gebruiken.
Zou je de mix ook kunnen kleuren met natuurlijke kleurstoffen? Zelf heb ik slechte ervaringen met eiwit en natuurlijke kleurstoffen, ik heb dit dan ook nog niet uitgeprobeerd op de best wel dure Sugerveil-mix.
Laat de mix nu een nacht rusten.De consistentie is nu stevig, sterk en flexibel.
Tijd om je mat tevoorschijn te halen, joepie.
Met een speciale spreader, eigenlijk een grote spatel, verdeel je voorzichtig de mix over je mat.
Ik heb geen spreader want deze kost bijna 25 euro. Ik verdeel de mix met een siliconen spatel over de mat. Hierna ging ik met een Japans plamuur mes over het kant heen( kosten plamuur mes ongeveer 2 euro voor een set bij bv. een bouwmarkt of de action). Deze spatel was precies even breed als mijn mat.
Maak rustige bewegingen maar zorg er voor dat je grondig te werk gaat en dus meerdere keren over de mat heen strijkt. Hierdoor gaat de Sugarveil goed in de mat “zitten”.
Zorg ervoor dat de randen buiten het kant maar ook het overtollig icing tussen het kant weggeschraapt wordt met je spreader of het plamuurmes.
Het drogen van de mat kan een half uur duren maar ook een hele nacht of soms zelfs nog langer. Bij mij is op dit moment de luchtvochtigheidsgraad bij 100, het duurde een dag voor de mat droog was.
Gelukkig zijn er een paar truckjes om dit proces te versnellen.
Zo kun je de sugarveilmat in een oven plaatsen. Zelfs als de temperatuur niet aan staat en alleen het lampje van de oven laat brandt merk je dat je icing al snel begint te drogen.
Het proces versnelt in de magnetron in ongeveer 10 minuten. Omdat iedere magnetron en oven verschillend is kun je dit het beste voorzichtig uit proberen.
Het kant is klaar wanneer je het kant zonder dat het plakkerig aanvoelt kunt verwijderen uit de mat. Bij hele fijne kantmatten, laat de icing wel los maar de hele fijn van structuur laat zich niet eenvoudig uit de mat verwijderen. Dat vergt wat geduld, rust en een truckje. De spreader is hier truck nummer 1. Helaas bezit ik geen spreader dus keek ik rond in de keuken wat de spreader zou kunnen vervangen en ik kwam uit bij dit plankje waarmee je speculaasjes maakt.
Leg de mat op zijn kop, haal voorzichtig het kant langs de zijranden los. Dit gaat goed als de icing droog en sterk is. Leg het plankje op het kant en haal zo steeds een klein stukje kant verder los.
Sugarveil-kant kun je 2 weken in bakpapier verpakt bewaren. Het droogt hierdoor niet uit en blijft flexibel. Annick vertelt me dat je het kant in een goed luchtdichte plastic zak moet bewaren. Bij voorbeeld een ziplockzak.
Handig om het kant al eerder te maken want zo heb je minder tijd nodig op de dag dat de taart klaar moet zijn.
Overigens kun je ook stukjes van het kant af knippen. Bijvoorbeeld om het kant op een cupcake te plaatsen, op een koekje en ik heb ook wel eens gezien dat je bijvoorbeeld een kanten bloem bovenin een kopje koffie kunt plaatsen, voor de sier natuurlijk, niet voor het lekkere.
Geen sugarveilmat en toch leuke dingen maken met de sugarveil mix? Oftewel: knutselen met flexibele icing. Meer informatie vind je hier.
Genoeg te doen dus, er valt nog veel plezier te beleven met dit plakkerige goedje.
🙂 Thanks and succes with your nice blog.
Hallo Carola,
Ik heb net de lace gemaakt, wel van een ander merk trouwens..
Ik vroeg me af hoe je deze nu het beste bewaard?
Ik heb een strook van 40 cm lang.
Vouw je hier nu gewoon bakpapier omheen? hier past natuurlijk ook geen ziplock zak omheen.
Of kan je de lace opgerold bewaren?
Groetjes Astrid.
Hoi Astrid, zelf bewaar ik de lace tussen bakpapier. Met een paar paperclips houd ik het bakpapier dicht want plakband blijft niet plakken. Ik gebruik voor dit soort “klussen” vaak een pedaalemmerzak. De lengte van 40 cm. is best veel maar ik bewaar ze op een plek in de kast waar het kan liggen. Op vouwen vind ik geen goed idee. Het droogt toch iets in en de kans dat het breekt of een vouw krijgt die er niet meer mooi uit gaat wordt hierdoor groter. Lace bewaren is fijn om last minute-stress bij decoratie een beetje te voorkomen, dan heb je de lace alvast klaar. Maar liever niet langer dan een paar dagen. Sucses, taarten met lace zijn prachtig! Groetjes Carola
Goedemorgen Carola,
Heel erg bedankt voor je reaktie!
Ik heb idd de lace tussen het bakpapier gevouwen en in een pedaalemmerzak gedaan 🙂
Ik ga kijken tot hoe lang deze soepel blijft , ik heb deze gisteravond gemaakt en het zou volgende week donderdag op de taart moeten doen.
Ik moet sowieso nog gaan bijmaken, dit was om te testen of het me wel lukte 🙂 en kan ik gelijk kijken tot hoe lang dit soepel blijft om te verwerken op de taart 🙂
heel erg bedankt, taarten met lace zijn inderdaad prachtig!
Groetjes Astrid.