Gesuikerde rozenblaadjes op een swirly

De swirly van Karen Anne Groothedde, love it or hate it. Hou je van strak, dan is deze taart met vrouwelijke nonchalante vormen niets voor jou. Zeker is dat is het creëren van een swirly weer eens wat anders is om te maken.  Ik maakte de taart met Gesuikerde rozenblaadjes op een swirly. Het begint al met de basis, geen luchtig zacht biscuit.  De taart wordt in vorm gesneden.  Hiervoor heb je een cake nodig of een spongecake. Biscuit is te zacht, te luchtig, dit zou instorten. Een spongecake is een luchtig gebakken cake, met een stevige structuur en toch niet zo vet als een gewone cake.

Op het taarten forum werd opnieuw een kettingtaart ronde gehouden met als thema: “glitter en glamour”. Je ontvangt een taartje van een medebakster en je bakt ook voor een andere bakster een taartje.

De ontvangster van het taartje dat ik moest bakken kende ik al, ik heb haar leren kennen op de swirly-workshop. Leuke aanleiding om de swirly weer eens te gaan maken.

Al een tijdje wil ik graag zelf rozenblaadjes suikeren. Ik heb het vaker gezien maar nog nooit gedaan.

Zelf je rozenblaadjes suikeren is eigenlijk heel eenvoudig. De techniek kun je overigens ook gebruiken voor alle eetbare bloemen en kruiden. Zo kun je ook heel goed pepermunt suikeren, maar ook lekker is gesuikerde viooltjes, rozemarijn of  Oost-Indische kers.

Thuis hebben we een weelderige struik vol sterk geurende rozen. Al meters voor de struik ruik je de heerlijke geur. Pluk de rozen zo mogelijk aan een tak en spoel de rozen om onder het water. Laat de tak nu drogen. De rozen moeten niet TE open zijn, anders laten de blaadjes meteen los.

Benodigdheden voor het suikeren van bloemen (rozen, viooltjes etc.)

1. eiwit

2. zeer fijn suiker, maar geen poedersuiker

De rozenblaadjes smeer je in met eiwit. Je kunt vers eiwit gebruiken maar om veilig te zijn, wat betreft bacteriën in vers eiwit, koos ik toch voor eiwitpoeder.

Smeer de blaadjes goed in met het eiwit.

Fotograferen en de blaadjes overgieten met fijne suiker gaan niet samen. Het fijnst vond ik om de blaadjes vast te houden aan een puntje met de ene hand en met de andere hand te overgieten met de zeer fijne suiker. Dan werden de blaadjes het meest egaal overgoten. Het teveel aan suiker valt dan meteen weer terug in het bakje.

Op deze wijze smeerde ik 2 rozen ook goed in met eiwit en suikerde de rozen. Als je de rozen neerlegt deuken ze in, de roos is zwaarder van het eiwit en de suiker. Daarom stopte ik ze in 2 kleine glaasjes.

Hierna gingen de rozen enkele uren in de oven op de laagste stand, de rijsstand voor brood en dat is ongeveer 35 graden. Hmmmmm, vergeet tussendoor de deur  niet te openen, dat is heerlijk, het hele huis ruikt dan naar rozen.

De rozen die in de glaasjes zitten moet je ongeveer na een uur uit de glaasjes halen om ze vervolgens  nog verder te laten drogen. In de glaasjes zelf kan het vocht niet goed verdampen en de onderkant wil je ook graag droog hebben.  Na ongeveer een uur zijn ze al lekker stevig geworden.

Jammer is dat de rozen hun echte kleur verliezen. Het prachtige knalroze wordt toch een soort van roze-paars.

Gelukkig blijft de echte rozensmaak goed behouden, ook na het drogen.

Ik suikerde ook een paar pepermuntblaadjes en gaf de gesuikerde rozenblaadjes en de rozen een gouden randje. De opdracht was tenslotte een glitter en glamourtaart.

Uiteindelijk heb ik toch voor een swirlytopping gekozen, niet voor de volledig gesuikerde roos.  Ik vond ze niet goed bovenop de taart passen.  En het is bij de swirly altijd al een beetje tegenstrijdig: you’ll love it or you’ll hate it.