Bijna iedereen houdt van pannenkoeken. Pannenkoeken zijn voedzaam en je kunt er alle kanten mee op. Toch is er wel een verschil in het bakken van pannenkoeken. Deze versie noem ik op zijn Amerikaans pancakes omdat ze klein zijn. Bij deze blauwe bessen havermout pancakes is dat handiger omdat ze vrij zacht zijn. Dit merk je bij het omdraaien. Er is geen pancake gesneuveld, maar het was wel opletten geblazen. Komt dit omdat een deel van de pannenkoek gemaakt is met banaan en blauwe bessen? Je hebt geen suiker meer nodig  bij deze pancake. De banaan en blauwe bessen zorgen voor een evenwichtige natuurlijke zoetheid. In plaats van bloem heb ik gekozen voor havermoutmeel. Deze maal ik gewoon zelf met mijn koffiemolentje. Havermoutmeel is heel gezond en stilt je honger wat langer. Wat dacht je trouwens van een blauwe bessen havermout pancakes bij het ontbijt! Blauwe bessen havermout pancakes Benodigdheden voor 6 stuks: 90 gram havermoutmeel gemalen met b.v. een koffiemolen (of volkorenmeel, boekweitmeel, speltbloem of gewone bloem) 1 theelepel bakpoeder (of 1/4 theelepel baking soda) 100 ml melk 1/2 rijpe banaan 125 gram blauwe bessen 1 medium ei 1/8 theelepel zout eventueel wat in de pan geroosterd amandelmeel Blauwe bessen havermout pancakes Doe het meel, de melk, zout, ei, banaan, bakpoeder en de helft van de blauwe bessen in een kan. Pureer alles met de staafmixer fijn. Bewaar eventueel een paar blauwe bessen voor de decoratie later, maar voeg de bessen die over zijn bij de mix. Verwarm een koekenpan met wat olie of boter op een medium vuur. Schep met een juslepel een schep beslag in de pan. Zodra de bovenkant van de pannenkoek droog lijkt te worden kun je de pancake voorzichtig omdraaien. Na een kleine minuut is ook de ander kant klaar. Wat is de pancake lekker! Een beetje zachter dan gebruikelijk en zoet genoeg om zo te eten. Ik heb de blauwe bessen havermout pancakes bestrooid met wat dadelsiroop en geroosterd amandelmeel. Dat is natuurlijk extra lekker, maar dat deed ik ook om de foto er wat aantrekkelijker uit te laten zien. Proeven is geloven! Dus aan de bak met die heerlijke blauwe bessen! #Pannenkoek

Omdat ik een beetje nieuwsgierig was naar het boek Van Tuin tot Taart van Elke Bücheler was, ging ik alvast wat snuffelen op Google. Ik vond een zekere Elke Bücheler, een bijzondere vrouw, een kunstenares. Zou zij de schrijfster zijn van bakken geïnspireerd op de moestuin? Haar kunstwerken vond ik in ieder geval net zo kleurig als de voorkant van het veelbelovende boek. PLOF, het boek viel op de deurmat. En ja, inderdaad, Elke is behalve een kleurrijke kunstenares ook een gepassioneerd tuinierster en thuisbakker. Het was de liefde die haar naar ons land deed verhuizen. Deze liefde werd meteen gevolgd door de liefde voor het bakken van taarten, welke ze geërfd heeft van haar oma. Een oma die voor een heel rij kinderen bakte in een tijd zonder elektrische hulpjes. Elke: Tijdens het bakken zijn de sterke vrouwen uit haar familie veel in haar gedachten. Vrouwen die ook in stressvolle tijdens wisten (en weten) te genieten. Van een stuk taart bijvoorbeeld. “ De inhoud: taarten, taarten en taarten, allemaal met een vers hoofdingrediënt uit eigen tuin. O ja, ergens aan het eind verstopt vind ik nog een recept van Duitse Lebkuchen met honing. Deze verraden Elke’s roots. Zou het een recept zijn van haar oma? De recepten zijn allemaal voorzien van een foto en een duidelijke beschrijving. Bijvoorbeeld deze taart die Elke volgens mij bakte voor het huwelijk van haar oudste zoon: de Choco-mascarponetaart met een decoratie van suiker met rode peper en walnoten. De recepten zijn bijna allemaal voorzien wat wat aanvullende informatie over het ingrediënt dat gebruikt is in de taart. Elke neemt je mee in het proces van bakken. Van tuin tot het verbergen van een blooper. Uit Van Tuin tot Taart: “Geen taart zonder minicatastrofe. Dus plak ik met crème en versier ik de taart net zo lang tot het resultaat er mag zijn. Terwijl ik het klamme zweet van mijn voorhoofd veeg hoor ik mijn testpanel verrukt verzuchten: Kan zij toveren?” Ik vind het heerlijk om het boek door te bladeren en de vele weetjes te lezen. Zo lees ik dat België een aardbeienmuseum heeft. Dat je peperzaden het best kunt zaaien aan het eind van de winter in de vensterbank, dat aalbessen een verlichtende werking hebben bij reuma en jicht, over het appel-en perenfiguur dat we vaak hebben hoewel we graag dromen van een zandloperfiguur of een van de vele grappige verhaaltjes: Uit Van Tuin tot Taart: “Mijn eerste lievelingsjurkje was wit en was bedrukt met een patroon van rode kersen. Het is tevens het eerste kledingstuk dat ik me kan herinneren. Ik ging nog niet naar school en mijn moeder moest me met de ritssluiting op mijn rug helpen. Het moment dat ik voor de kledingkast stond en mijn jurkje weg was, staat me nog steeds helder voor de geest. Volgens mijn moeder was ik eruit gegroeid. Met deze informatie kon ik helemaal niks. Hoewel mijn moeder mij probeerde te troosten, ben ik natuurlijk nooit over dit verlies heen gekomen.” “Een gezond taartenboek? Nee,” zegt Elke. “Als je gezonde voeding wilt moet je het niet in een taartenboek zoeken. Van de rijke taarten serveer je dan ook een klein stukje bij een liefst sterk, kopje espresso.” De taart links maakte Elke denk ik voor het huwelijk van haar oudste zoon, samen met andere taarten. Een biscuittaart met botercrème en munt. Versierd met rozen van fondant. Midden: Elke’s Duitse roots drijven af en toe naar het oppervlak: Hefeschnecken met zwarte bessen. Rechts: Rozentaart  met zelfgemaakte rozensiroop. Links boven: Aardbeien-bascilicumtaart: deze combinatie lees ik steeds vaker en moet erg lekker zijn. Een echte moestuin-taart. De zomerkoninkjes uit eigen tuin sieren de bodem met een basilicum crème en aardbeien-kwarkcrème. Rechts boven: Hazelnoottaart met zelfgemaakte chocolade rozenblaadjes. Links Onder: Pruimentaart. Van Tuin tot Taart  is in eerste instantie een bakboek. De sfeer is intiem. Er is veel ruimte voor weetjes. Weetjes over de eigen oogst, de geschiedenis, tuinweetjes, eigenschappen, herinneringen. De tekst leest als een trein, bijna alsof het een dagboek is. Je leert Elke en haar familie een beetje kennen. In dit boek geen strakke taarten van een patissier. Elke’s taarten zijn gebakken op smaak, het zelf kweken van ingrediënten en hebben vaak een tikje eigenzinnigheid. Je zou het ook zoete kunst kunnen noemen. Mijn kruidentuintjes zijn verplant, de eetbare bloemen gezaaid. Ik heb wat groente gepland.  Er is zelfs een speciale theehoek met Marokkaanse Munt, citroenmelisse, Stevia en citroen Verveine. Mijn appelboom, bramen, druiven en aalbessen zijn ontwaakt, hoewel april dit jaar behoorlijk koud is. Het wachten is nu op het licht en de warmte van de zon, met af en toe een regenbui. Zal ik jullie beloven dat ik een Van Tuin tot Taart-taart ga maken later dit jaar? Jeuken je handen om al dat lekkers uit je tuin of balkon te gebruiken in je taart? Of vind je het gewoon heel erg leuk om een boek te lezen dat vol tuintips, belevenissen en persoonlijke anekdotes staat? Of misschien heb je zojuist een ideaal cadeau gevonden voor de ware tuinliefhebber die heel graag uit eigen moestuin eet? Van Tuin tot taart van Elke Bücheler  is te koop in de  boekenwinkel. Met dank aan uitgeverij Terra (onderdeel van TerraLannoo bv) voor de mogelijkheid van een review van Van Tuin tot Taart . De tekst is van Elke Bücheler. De fotografie en het ontwerp van Dirk W. de jong. “Sommige foto’s uit het boek die ik heb gefotografeerd laten slechts een deel van de werkelijke foto zien. De foto is vaak een stuk groter en mooier. Echter door er een deel van de foto te gebruiken, past het geheel vaak beter in mijn blog” #reviewbakboek

Het is lunchtijd. Je hebt een lekkere pan soep en roept naar boven: “Aan tafel!”  Je familie schuift aan. “Ohhh, wat ruikt dat brood lekker. Wat zit erin?” Je bent blij, je hartige roosjes brood met ham en kaas wordt met smaak gegeten. Mooi zo, misschien maak je hem de volgende keer wel met pesto of wat dacht je van zoet met suiker en kaneel? Het rozenbrood is een pull apart brood, oftewel iedereen mag een stukje ervan af trekken. Rolroosjes? Je kunt ze maken van fondant of marsepein, ik maakte ze eerder van fruitella’s. Dit keer maakte ik rolroosjes van brood. Een heleboel broodroosjes naast elkaar lijkt toch erg veel op een taart. Een broodtaart voor bij de lunch. Hartige roosjes van brood Benodigdheden voor 13 roosjes van brood: 560 gram bloem 9 gram droge gist 10 gram zout 10 gram suiker 60 gram roomboter 100 gram ei (is 2x M ei) 1 extra ei om het brood mee te bestrijken 250 ml lauwe volle melk ongeveer 10 plakken jonge kaas ongeveer 8-10 plakken droge ham of ham naar eigen keuze uitsteker van 8-10 cm doorsnede (of glas, pot of jampot van dit formaat) mijn springvorm is 24 cm Zo bak je dit hartige brood met roosjes van brioche Kneed deeg van het bloem, gist, zout, suiker, roomboter, ei en de melk.  Na een goed kwartier wordt is het deeg lekker soepel en kan het een klein uur rijzen in een schaal bedekt met plastic. Zet de schaal op een warm, tochtvrij plekje. Leg alles klaar: de uitsteker, ham, kaas, een stuk plastic bedekt met wat olie om straks je deeg onder te bewaren. Anders droogt het erg uit. Brood kan de anti aanbaklaag uit je bakvorm trekken, tenminste dat is mij eerder overkomen, dus ik bedek de vorm nu vrijwel altijd met bakpapier. Hou het deeg,  terwijl je de roosjes maakt, goed onder plastic. Als het deeg gaat uitdrogen laat het zich moeilijk vormen. Persoonlijk rol en bewerk ik deeg het liefst op een blad bedekt met weinig zonnebloemolie, anderen gebruiken graag wat bloem. Probeer zelf eens uit wat jou bevalt. Het zal zeker ook afhankelijk zijn van je ondergrond. Per 2 roosjes: rol het deeg plat en steek 4 rondjes uit. De rondjes zijn wat eigenwijs en flexibel en worden hierdoor iets kleiner. Leg om en om een rondje kaas of ham en leg ze dakpansgewijs over elkaar heen. Begin bij het rondje bovenop, rol het geheel op en snij het door de midden. Nu heb je 2 rozenbroodjes. Plaats ze in de vorm. Ga zo verder tot je deeg op is en je vorm vol. Laat je deeg nog een half uur rijzen onder plastic. Verwarm de oven voor op 210 graden (hete lucht oven). Smeer je ham-kaas rozenbrood in met een geklutst ei. Hierdoor gaat je brood extra mooi en goudkleurig glanzen. Bak het brood in ongeveer 15-17 minuten gaar. Hou je hartige roosjes van brood na ongeveer 13 minuten in de gaten. Het zou jammer zijn als de bovenkant te bruin wordt. Eventueel kun je het brood afdekken met wat aluminiumfolie. Als het brood prachtig goudbruin is,  mag het uit de oven. Haal brood meteen uit de vorm anders verliest de korst zijn knapperigheid. Een hartig brood dat niet alleen heel geschikt is voor vaderdag Bij dit hartige rozenbrood kan ik je aanraden: wacht niet te lang. Ik vind het brood het lekkerst als het nog een beetje warm is met een knapperig korstje. Het recept voor het brood is afkomstig uit Brood uit eigen oven van Levine van Doorne. Het is het recept van zachte witte broodjes. #brood #hartigrecept #moederdag #Valentijnsdag

Deze boterballen koekjes met pecannoten zijn afkomstig uit een roman. Inderdaad, niet uit een bakboek maar een roman: De koekjesclub van Ann Pearlman.  Een van mijn taartvriendinnen attendeerde met op het verhaal van 12 vrouwen die eenmaal per jaar vlak voor de feestdagen bij elkaar komen en voor elkaar koekjes bakken. Het boek omvat één verhaal maar in ieder hoofdstuk lees je iets meer over het vaak onstuimige leven van één van de dames en het koekje dat ze voor elkaar gebakken hebben. Een echt vriendinnenboek. De koekjesclub, een levensverhaal waarin niet alleen vriendschappen gedeeld worden, maar ook de recepten, de koekjes en het verhaal achter het koekje. Ik was nog maar bij één van de eerste bladzijden toen ik het recept van deze boterballen las. Oh, die wil ik maken. En zoals vaker kan ik dan niet wachten. Gelukkig zijn dit vrij eenvoudige koekjes en dus lekker snel gemaakt. En je hebt meteen een flinke trommel vol. Boterballen, dat klinkt eigenlijk helemaal niet zo lekker. Maar hoe leg je een Amerikaan uit dat boterkoek wel lekker is dan? Hoe leg ik jou uit dat butterballs heerlijk zijn? Butterballs vs boterkoek Maken is weten. De grootste smaakmaker bij dit recept zijn de pecannoten. Daar kun je vast iets bij voorstellen. Rooster de noten even voor het bakken, dan worden ze nog lekkerder. Boterballen koekjes met pecannoten Benodigdheden: 250 gram pecannoten, (rooster ze even voor gebruik in de oven of pan!) 250 gram bloem 180 gram boter 125 gram fijne kristalsuiker snufje zout 1 theelepel vanille extract poedersuiker Zo maak je deze Amerikaanse boterballen met pecannoten Maal de pecannoten wat fijner of zelfs helemaal fijn. Ik vind het lekker stukjes noot te proeven en dus maalde mijn koffiemolentje de nootjes niet helemaal fijn. Meng alle ingrediënten behalve het poedersuiker door elkaar. Verwarm de oven voor op 165 graden (hete lucht oven). Rol kleine balletjes van het deeg. Met dit recept zou je 60 balletjes kunnen draaien maar dat vind ik wel erg optimistisch.  Leeg de balletjes op een bakplaat bedekt met bakpapier. Ik gaf de koekjes extra ruimte, maar dit bleek niet nodig. De koekjes vloeien niet uit. Je kunt dus best veel koekjes naast elkaar bakken op je bakblik. Bak de koekjes in 20 minuten gaar. Ook dit maal ging de koffiemolen aan en maalde deze suiker tot poedersuiker.  Vul een plastic zakje. Dompel de iets afgekoelde koekjes door het poedersuiker. Het suiker zal iets in de koekjes trekken. Boterballen, koekjes met pecannoten. Lekker krokant, rijkelijk gevuld, met heel veel nootjes! Smakelijke koekjes, groots in zijn eenvoud. Ze hebben wel wat winters, de boterballen. Zeker als je nog wat poedersuiker over ze strooit voor het presenteren. Maar geloof me, deze lekkere koekjes smaken het hele jaar door. Weet je; wie weet gaan mijn taartvriendinnen en ik onze eigen koekjesclub starten!  Er zijn serieuze plannen. Dit recept is afkomstig uit: De koekjesclub van Ann Pearlman. #koekjes

Sommige recepten bestaan spontaan. Ik had ineens 3 eiwitten over. Je kunt eiwitten heel goed invriezen tot gebruik, maar dan vergeet ik ze vaak in de diepvries. Dat is jammer. Ook hadden we best heel veel aardbeien in huis. Aardbeien zijn maar kort houdbaar en tja, wat nu? Zou het ook lukken om vers fruit mee te bakken met meringues? Tijd voor een test. Vers fruit in meringue? Dat ging eigenlijk heel goed, maar de oven gaat wel een stuk langer aan om zeker te weten dat de aardbeien goed droog zijn. Ga je de meringues met verse aardbeien dezelfde dag gebruiken? Dan kun je ze vast iets korter bakken. Proeven is weten of ze klaar zijn. Meringues met verse aardbeien Benodigdheden voor 30-35 koekjes: 3 eiwitten 100 gram fijne suiker 100 gram poedersuiker 150-200 aardbeien evt. scheutje aardbeien essence snufje zout Meringues met verse aardbeien succes gegarandeerd Verwarm de oven voor op 100 graden (hete lucht oven). Klop de eiwitten met het zout in een vetvrije komt met vetvrije kloppers. Als de eiwitten iets steviger worden mag er beetje bij beetje wat fijne suiker bij. Mix tot de eiwitten stijf zijn. Spatel het poedersuiker door dit mengsel. Zelf heb ik aardbeien-essence van een vakantie uit Frankrijk en daar heb ik wat druppels van toegevoegd. Misschien dat enkele druppels siroop ook de smaak wat kunnen liften? Zorg ervoor dat de aardbeien goed droog zijn. Je hoeft ze niet noodzakelijk te wassen, aardbeien zijn schoon van zichzelf. Was je ze toch, zorg ervoor dat de kroontjes op de aardbei blijven zitten, anders absorbeert de vrucht het vocht als een spons. Laat de aardbeien goed drogen voordat je ze in stukjes snijdt en door de eiwitten spatelt. Maak koekjes met 2 kleine eetlepels of een kleine ijsbolletjestang en plaats de bakplaat in de oven. Normaal zijn eiwitten vaak na zo’n 2 uur op 100 graden klaar. Als ik meringues langer wil bewaren bak, of eigen is het droog ik, de koekjes nog wat langer. Iets vochtige meringues zijn minder lang houdbaar. Ik bak de meringues zo lang en op 100 graden om verkleuren tegen te gaan. Omdat deze meringues verse aardbeien bevatten, droogde ik ze 4 uur in de oven.  De meringues waren goed droog en ook zo’n 4-5 dagen later nog steeds erg lekker om te eten. Langer hebben ze het niet gehaald. Eiwitten over? Gooi ze niet weg maar maak er bijvoorbeeld deze lekkere Meringues met verse aardbeien. #koekjes

Tiramisu, maar dan anders. Een beetje feestelijker; als een taart.  Deze Italiaanse Tiramisu ijstaart maak je mèt of zonder ijsmachine en is eigenlijk heel makkelijk om te maken. Je kunt natuurlijk je eigen fantasie erop los laten, maar ik koos voor Italiaanse Basics als: mascarpone, slagroom, melk, koffie en koffielikeur. Het lekkerste ijs maak ik tegenwoordig op zijn Italiaans: met mascarpone. Lekker!! Een ijsmachine is eigenlijk onmisbaar voor de echte ijs-liefhebber. Het bespaart je tijd en moeite. Maar zonder ijsmachine lukt het ook en dus ging ik zonder machine aan de slag. Een lekkere mix in de diepvries bevriezen, gecombineerd met een beetje geduld en een aantal keer roeren geeft een heerlijk resultaat: ijs met de smaken die jij lekker vindt. Tiramisu ijstaart zonder ijsmachine Benodigdheden: 500 gram mascarpone 250 gram melk 200-250 gram slagroom 3 zakjes Nescafé mokka of andere lekker instantkoffie 3 zakjes vanillesuiker 1-2 eetlepels suiker extra naar smaak lange vingers Kahlua koffielikeur cacaopoeder medium cakevorm bakpapier Zo maak je deze lekkere tiramisu ijstaart zonder ijsmachine Zet de schaal waarin je het ijs maakt in de diepvries om voor te koelen. Plaats je cakevorm alvast in de diepvries om koud te worden. Verwarm de mascarpone met de melk, het koffiepoeder en de vanillesuiker op een laag vuurtje. Meng alles goed door elkaar. Zodra je merkt dat alles goed is opgelost mag het vuur uit. Laat de mix zo’n 15 minuten afkoelen in de koelkast. Mix het een kleine 2 minuten goed door en zet het in de diepvries Klop na 30 minuten de slagroom stijf met 1 -2 eetlepels suiker. Als de slagroom stevig is meng je dit kort door de mokkamix en plaats het geheel op nieuw in de diepvries. Herhaal iedere 30 minuten het kort mixen van de ijsmix en plaats het opnieuw in de diepvries. Zelf herhaalde ik dit zo’n 4 maal. Omdat de mix iets dikker werd roerde ik het hierna door met een vork en liet het zo’n 2-3 keer iets langer koud worden. Zo’n 45 minuten. Net hoe het je een beetje uitkomt. Ineens krijgt de koude vat op de mokkamix en ontstaat er ijs. Dat is het moment dat ik de taart in elkaar ging zetten. Bekleed de cakevorm met bakpapier en bedek de bodem met lange vingers. Ik druppelde wat Kahlua koffiesiroop over de lange vingers. Ietsje meer Kahlua of sterke koffie is de oplossing voor iets zachtere koekjes. Omdat ik liever geen snotterige koekjes wilde heb ik de lange vingers verder niet nat gemaakt. Ik dacht dat het ijs de lange vingers vochtiger zou maken. Dat gebeurde echter niet. Een volgende keer zou ik denk ik iets meer koffielikeur over de lange vingers druppelen als oplossing. Liever geen likeur? dan zou ik ze heel kort in sterke koffie dopen. Opbouw Bedek de laag lang vingers met de helft van het ijs. Herhaal deze laag en eindig met een laatste laag lange vingers. Duw ze een beetje in het ijs.  Verpak het ijs in een plastic zak en laat het zo’n 3-4 uur vriezen tot het stevig is. Wat een heerlijk feesttaartje en een feestelijk recept tussen je verzameling ijsrecepten en nagerechten Zelf ijs maken zonder ijsmachine? Dat is heel goed mogelijk. Zelf gemaakt ijs, met én zonder ijsmachine is vooral lekker als je het net gemaakt hebt. Laat je het één of meerdere dagen vriezen, dan wordt het steviger van substantie. Wil je een wat zachter ijs? Probeer Het ijs dan zo’n 8-10 uur van tevoren te maken, dan vind ik het persoonlijk het lekkerst om te eten. Gaat dat niet lukken? Maak je ijstaart dan vooruit en haal het een 30-45 minuten voor opdienen uit de diepvries en laat het wat zachter worden in de koelkast. Genieten, dat is extra fijn als je het kunt delen met anderen! #dessert #ijs

“Plof”. Er valt iets zwaars op de deurmat.  Het geluid doet me iets sneller naar de voordeur doet lopen. Er ligt een pakketje. In mijn hoofd maak ik een klein vreugdesprongetje: leuk! Als ik de verpakking, open is instant mijn interesse gewekt: “Lekker Miljuschka” met een grappige, vrolijke foodfoto en de tekst: “Van easy to please the kids tot guilty as hell recepten.” Een moeder die van eten houdt, graag experimenteert en ook de guilty zone durft te verkennen (en op de een of andere manier toch dat lijntje weet te houden). Tof! Lekker Miljuschka, wat kun je verwachten? “Voor Mama”, de eerste tekst in Lekker Miljuschka. Het is la mama die als een rode draad door de persoonlijke essays bij de recepten loopt. Lekker Miljuschka voelt als een soort familie kookboek. Herinneringen koppel je vaak aan je smaakpapillen. Inmiddels lijkt het familie kookboek te groeien, want de kids van Miljuschka helpen volgens mij inmiddels ook een handje mee in de keuken. Miljuschka vertelt over hoe zijn opgroeide,  over dat haar moeder uiteindelijk alleen voor haar dochter moest zorgen. Over de ijskast die altijd goed gevuld was, haar Jordaanse inslag. Ontbijten met granola ontbijttaart? Miljuschka weet wat verwennen is.  Het lijkt ongelofelijk, maar als ik de rij voedzame ingrediënten bekijk is het mogelijk. Ik viel ook erg voor Miljuschka’s wentelteeftjeschotel met appeltjes uit de oven, haar blueberry havermout pannenkoekjes. Ze liggen klaar de overrijpe bananen Overrijpe bananen? Hier ga  ik binnenkort haar chunky banaan granola van maken. Nee, geen koolhydraat-arme lunch voor mij. Geef mij zo’n lekkere regenboog sandwich of een classic Italian. In Lekker Miljuschka, 4 maal een andere tosti dan je gewend bent. Bijvoorbeeld een tosti met brie, honing en aardbei op de foto boven. Rechtsboven: een uien tarte-tatin of is het eigenlijk een eigenwijs uienbrood op zijn kop? Bij een lunch horen ook bijzondere soepen en salades. De salade rechts onder heet With love salade. Hierover schreef Miljuschka. “Mijn moeder had een paar favoriete salades. Haar witlofsalade vond ik echt een feestje. Het bittere lof met stukjes appel, rozijnen en jonge kaas was een frisse combo met veel verschillende structuren. Zo zie ja maar dat ik als klein kind al werd uitgedaagd wilde worden op het gebied van eten. Hoewel ik haar versie nog steeds waardeer, heb ik er mijn eigen draai aan gegeven. En hij kan haar goedkeuring wegdragen.” Miljuschka houdt van vlees, vis en kip. Dat is dan ook goed te zien want Miljuschka houdt van de perfecte steak, maar ook van  kalfstong of gevulde lamsbout met been. Ze draait haar hand niet om voor steak tartare of zeevruchten risotto uit de oven. Ik denk dat mijn kinderen ook zeer verrukt zullen zijn als de frituur een keer aan gaat voor echte Southern fried chicken of de oven voor peacemaker kippenbouten. Jongens, komen jullie me helpen met het maken van Ninja Turtle pasta, artisjok voor de minikok, vis curry in a hurry of Prinsessen pannenkoeken?  Jong geleerd is oud gedaan. Toen de uitgeverij aan mij vroeg aan mij of ik een review-exemplaar wilde, vroeg ik:  “Dat lijkt me heel leuk, maar  ik heb een bakblog.  Wordt er ook in Miljuschka’s nieuwe boek gebakken?” vroeg ik. “Zeker, was het antwoord, er is zelfs een heel hoofdstuk over cheesecakes!”  Toen wist ik het meteen. “Oh yes please! Heel graag. ” Hou je van cheesecakes? Blader dan meteen door naar hoofdstuk 6. Hier vind je een heel hoofdstuk vol stout & zoet genoegen. “De cheesecake is de rode draad in mijn leven. Mijn moeder runde naast haar studie een taartenbusiness, waarvoor ze taarten op bestelling met de fiets rond bracht. Daar zaten ook veel cheesecakes bij. Ik weet nog goed dat ik de beslagkom mocht uitlikken, een verslaving was geboren.” Leer de ultieme cheesecake bakken met boterkoekbodem, een cheesecake met citroenschuim, kastanjes, passievrucht of blauwe bessen. Op de foto boven een red velvet oreo cheesecake. Op de foto onder een cheesecake met Tony Chocolonely. Dacht ik dat ik het hoofdstuk met taarten had gehad, is daar ineens het afsluitende hoofdstuk: Zoet!  Zie ik daar opnieuw Amerikaanse invloeden bij de Pompoentaart? De chocolate chip cookies. Kinderen kunnen aan de slag met een kinder-chocolade fondue of een soezentoren. Omdat het leven een feestje is, en hier taart bij hoort, bak je misschien wel de chocoladetaart op de foto links of de Griesmeelcake op de foto rechts boven. Goed, ik geef je er nog één persoonlijke anekdote. Maar dat dat komt vast omdat ik me hierin herken EN omdat het misschien helpt Miljuschka overstag te gaan een een eigen bakboek te schrijven! Uit Lekker Miljuschka: Zoet. “Ik ben een notoire zoetekauw. Als ik aan eten denk, schieten er eerst altijd tien toetjes door mijn hoofd voordat ik aan hartig denk. Misschien kom ik ooit nog eens met een bak- en toetjesboek. “ Tip voor de uitgever:  is het misschien tijd om een bak- en toetjesboek van Miljuschka te plannen? Lekker Miljuschka is zeer toegankelijk.  Alles wat je ziet, kun je ook echt zelf maken. Je hebt geen ingewikkelde ingrediënten nodig, geen rare keuken-apparatuur,  hoewel een oven wel aan te bevelen is. Miljuschka bakt niet alleen taarten in de oven, ook haar groenten, aardappels, vlees, vis en zelfs ontbijtjes weten regelmatig de weg naar de oven te vinden.  Yes, de oven als dominant keukenhulp. Terwijl je maaltijd in de oven staat, heb je nog wat handen vrij om de boel een beetje op te ruimen. Of je nog even op de bank te nestelen in afwachting op het heerlijks dat gaat komen. Hoewel dit review een beetje beïnvloed is door mijn liefde voor bakken, komt de echte vlees, vogel- en visliefhebber ook behoorlijk aan zijn trekken. Heb je de smaak te pakken en wil je zelf aan de slag. Lekker Miljuschka is te koop in de boekenwinkel. ISBN: 9789021560991 Graag wil ik Kosmos Uitgevers bedanken voor de mogelijkheid een review te schrijven van Lekker Miljuschka. De foodfotografie is van Renée Frinking. De studio portretfotografie is van studio stills: Inga Powilleit. “Sommige foto’s uit het boek die ik heb gefotografeerd laten slechts een deel van de werkelijke foto zien. De foto is vaak een stuk groter en mooier. Echter door er een deel van de foto te gebruiken, past het geheel vaak beter in mijn blog” #reviewbakboek

Als je chocolade au bain marie wilt smelten, moet je het breken of in stukjes snijden/hakken. Vooral bij pure chocolade is dat best een werkje. Pure chocolade is hard en als je haastig werkt zou het zelfs nog een beetje gevaarlijk kunnen zijn met een mes. Moet dat nu moeilijk? Nee, gelukkig niet. Want met deze truck kun je chocolade supersnel in kleine stukjes breken voor gebruik. Onhandig aangelegd? Zo kun je veilig en supersnel je chocolade in stukjes breken. De truck werkt het handigst als je de reep nog in de verpakking laat zitten. Is de verpakking open, dan loop je kans dat er stukjes door de keuken gestrooid worden. Hoe kun je snel een chocoladereep breken Pak een reep in de verpakking . Dat wil zeggen, zowel in de zilveren of gouden wikkel als in het papier dat er omheen zit. Sla de reep aan één kant ferm tegen het aanrecht. Je voelt de reep nu breken. Soms moet je een paar keer slaan om het te breken. Draai de reep nu om en sla de andere kant op het aanrecht. Nu zal ook de andere kant in stukken breken. Klaar! Je kunt aan de verpakking voelen hoe fijn je het hebt gebroken en of je nog een keer extra wilt slaan. Je chocolade reep in enkele seconden in stukken hakken? Dat is op deze manier zeker mogelijk. Witte chocolade is wat zachter en zal iets makkelijker breken. Pure chocolade is harder en breekt in iets fijnere stukken, maar het kost iets meer kracht. Melkchocolade zit hier precies een beetje tussenin. Nu weet je hoe je supersnel je chocoladereep in stukjes krijgt, sneller dan je het water voor au bain marie aan de kook hebt! #chocolade #techniek

Popcorn maken is altijd een feestje en en niet alleen voor kinderen. Het geluid van de poppende mais is op de een of ander manier zo magisch. Mijn kinderen maken regelmatig popcorn  in een pan, maar je kunt het ook op de bbq maken. Op de barbecue heb je altijd wel een klein stukje ruimte over. En zo niet, dan schuiven de worsten en de karbonades maar een stukje op! Betrek je kinderen bij de voorbereiding van een barbecue. Pakketjes maken voor de popcorn kunnen ze goed zelf maken. Terwijl iedereen de barbecue voorbereid lopen je kinderen er een beetje verloren bij. Je kunt ze voor de televisie plaatsen, maar het is veel leuker om ze te betrekken bij kleine klusjes rondom de barbecue. Waarmee kunnen ze je helpen? Sausjes maken? Marshmallows op een stokje prikken? Pakketjes maken voor de popcorn is heel makkelijk. laat dat maar aan je kinderen over, ze zullen het erg leuk vinden. Je  kinderen zullen verrukt zijn als ze als voorgerecht een pakje popcorn van de barbecue krijgen! Maar laten we eerlijk wezen, als volwassene is een pakje warme popcorn ook hartstikke leuk. Onbewust hou je het geluid al in de gaten. Zijn de maiskorrels bijna klaar met poppen, dan kun je blij je pakketje openen en opeten. Maar pas op, ze zijn heet of er kan hete stoom uit komen. Popcorn maken op de barbecue Benodigdheden: gedroogde mais voor popcorn aluminiumfolie zonnebloemolie of arachide-olie zout Popcorn maken op de barbecue doe je zo Scheur een stuk aluminiumfolie af.  Ongeveer 50-60 cm. Dat lijkt vrij groot maar je moet een soort zakje creëren. Je hebt ruimte nodig om de mais te laten poppen en groter worden. Eventueel kun je het aluminiumfolie voor een 2e portie opnieuw gebruiken. Schep voor één persoon ongeveer 1 eetlepel popcornmais en 1 theelepel olie op het aluminiumfolie.  Roer het geheel een beetje door elkaar. Dit doe ik zelf met mijn vingers om de folie niet te beschadigen. Vouw het pakketje naar boven dicht. Zorg ervoor dat er binnen nog wat ruimte is voor de popcorn om groter te poppen. Prik in de bovenkant een paar gaten, zodat de hete lucht kan ontsnappen. Zoek een mooi plekje op de barbecue en de pret kan beginnen. Wees nu eerlijk, het wachten op de poppende geluiden is een deel van de pret. Haal als je merkt dat het poppen bijna ophoudt het pakketje van de barbecue. Het zou zonde zijn als alles zou verbranden, dus wacht niet te lang. Strooi wat zout over de warme popcorn. Dat wordt genieten van de popcorn maar ook van de blijde gezichten bij de bbq! Wist je dat je ook popcorn in  een conservenblik kunt maken op de bbq? Zorg dan wel voor een deksel van aluminium; voor je het weet poppen de korrels uit je pannetje. Bewaren #barbecue #kinderen

De smaken van het Midden Oosten in gebak, het lijkt misschien wat nieuw voor je,  maar is dat wel zo? Het zou zomaar kunnen dat je al veel smaken kent van je vakanties. Maar hoe bak je eigenlijk met de smaken uit het Midden Oosten? Ons bakboek van Honey & Co. In Londen vind je het restaurant Honey & Co. dat wordt gerund door het echtpaar Sarit Packer en Itamar Srulovich. Van oorsprong was het een klein restaurant, waar 2 personen werkten. Inmiddels is het enorm gegroeid en werken er 3 patissiers, 5 koks, 3 keukenhulpen en 7 obers. Dat is natuurlijk niet voor niets. Na een kookboek is het duo terug in te keuken. Dit maal om te bakken in Ons bakboek van Honey & Co. ! Ben je er klaar voor? De smaken uit 1001 nacht? Verse vijgen, citrussuiker, amandelpap, kweeperen, citroenen, mint, tahinpasta, komijn, granaatappelstroop, sumak, za’atar en nog veel meer smaken. Uit Ons bakboek van Honey & Co. over jam: “Ik was te jong om te kunnen lezen, maar ik herkende de aardbeien (mijn favoriet) en draaide een potje open, om met mijn dikke vingertjes de vruchten uit de rijke siroop te vissen. Het was een verbazingwekkende ontdekking dat je zoiets thuis kon maken en zo het hele jaar door kon genieten van aardbeien. Ik schaam me er een beetje voor en ik heb het nooit aan iemand verteld. Wat moet die arme oma gedacht hebben toen ze zag dat een potje half leeg was en de rest ongetwijfeld beschimmeld (door mijn vieze vingertjes).” De inhoud van Ons bakboek van Honey & Co in vogelvlucht Het avontuur begint in je voorraadkast. Wat kun je zelf maken? Jam, gekonfijte vruchten, siroop, kruidenmixen en suiker. De recepten zijn net iets anders dan je gewend bent. Framboos-limoenjam of sinaasappelmarmelade met tijm en kardemom. Stel je een onbijtbordje voor met “zoete en hartige ontbijtjes” als broodjes met pistache, rozenwater en aardbei, zoete ricottabroodjes of eieren in een nestje. Wat serveert Honey & Co. “bij de koffie (elfuurtje)”? Kokoskoek, bloemkoolmuffins of gember-dadelbrood of de persoonlijke favoriet: Appelcake met citroen & chocoladeschilfers. Uit Ons bakboek van Honey & Co.: Sommige mensen komen binnen omdat ze ons een keer willen proberen, anderen hebben allang van tevoren een tafeltje geboekt en zijn vastbesloten om alles op het menu te proeven. Vrienden, collega’s, nieuwe gasten, vaste gasten; het leven van Londen speelt zich af voor onze ogen en het enige wat wij hoeven te doen is serveren. “Een lunch” kan bestaan uit Griekse moussaka, maar ook uit Phylas-rolletjes met vlees en spinazie of kaasbrood van de Balkan. In het hoofdstuk “De namiddag met theetijd” zie ik eigenlijk uitsluitend zoete lekkernijen; citroencakejes met vlierbloesem-mascarponeglazuur, maar ook zandkoekjes van kikkererwtenmeel en cheesecake met rozenwater, kokosbodem en bessencompote. Hmmm bijzonder! Na zonsondergang zijn de “traditionele desserts” opnieuw zoet en bijzonder. Van triffle met kweepeer, chocoladetaart met koffie en kardemom en vijgencarpaccio met geitenkaasijs, honing en tijm. Uit Ons bakboek van Honey & Co.: De naam klinkt wat afgezaagd, maar dat is de enige kritiek op deze gebakjes, die er even mooi uitzien als ze lekker zijn. Bloedend hartje (met vanille, rozenwater en aardbei). De cakejes bezorgen bij mij een hoog WOW-gevoel.  Ik hou van een subtiele rozensmaak en de roze glazuur maakt het af. De cakes zijn gevuld met aardbei-rozenjam. De glazuur is gemaakt met aardbei, vanille en rozenwater en een tipje honing. Vlechtbrood met tahin & witte chocolade.  In mijn keukenkastje heb ik altijd tahin staan, een pasta van sesamzaadjes die ik gebruik om hummus te maken. Honey & Co. werken vaak met tahinpasta en voor mij op onverwachte plaatsen: bijvoorbeeld met dit vlechtbrood met witte chocolade. Links: Lahma met geroosterde paprika & feta., het deeg is een beetje vergelijkbaar met het deeg van pitabrood. Midden: Bloemkoolmuffins. Rechts: Kadaifi-nestjes met framboos en rozenwater. Wat een bijzonder nagerecht. Het haar-achtige deeg; kadaifi, is op steeds meer plaatsen vers of uit de diepvries verkrijgbaar. Links: Fitzrova buns. Buns zijn vrijwel altijd een succes. Bak je buns met invloeden uit het Midden Oosten, dan kun je Mahleb, zure kersen en pistachenoten als verrassende ingrediënten verwachten. Uit Ons bakboek van Honey & Co.: “We dromen wel eens hoe over 300 jaar onze Fitzvovia bun net zo beroemd is als de Chelsea bun, aangezien deze broodjes net zo lekker zijn.” Rechts boven: Perencake met gember. Rechts onder: Gevulde chocoladekoekjes met tahinroom. Deze koek moet wel goddelijk smaken; volgens de lijst ingrediënten bestaat de koek bijna voor de helft uit pure chocolade! Zoete ricottabroodjes (gviniyot) of het verhaal van hoe je een luxe brooddeeg eenvoudig en bijzonder kunt vullen. Met de verrassende smaken van vanille, sinaasappel en oranjebloesemwater. Nederlandse recepten doen het vaak het best om mijn blog. Waarom? Omdat we het gewend zijn? Toch hoop ik dat je ik je kan verleiden eens van de voorspelbare wegen af te stappen en je te laten verrassen door prachtig gebak met een andere twist. Je neemt een hap en denk verrast: heerlijk, wat proef ik? Ik vond Ons bakboek echt zo’n boek waar je even voor moet gaan zitten en rustig doornemen. Het is niet zo’n voorspelbaar boek, met op iedere bladzijde een foto en aan de andere kant een recept. Het voelt als een boek met verborgen hoekjes. Juist in die verborgen hoekjes, bij een wat kleinere foto vond ik soms de meest lekkere recepten en leuke anekdotes. Ik hou heel erg van de persoonlijke touch van het boek. Het maakt de receptuur wat echter, gebakken op smaak. Het boek staat bomvol recepten, echt heel veel. Ik raad je aan gewoon het boek in handen te nemen om te voelen wat de auteurs je willen vertellen, willen laten voelen en proeven. Plan bij een volgend bezoek aan Londen, eens een bezoek bij Honey & Co.  Als ik de foto’s in het boek en op de website bekijk, wil ik voor de vitrine staan en binnen een tafeltje zoeken om te gaan proeven. Gelukkig hoef ik geen vlucht naar Londen te boeken om de smaken uit het Midden Oosten uit te proberen. Het enige dat ik moet doen is een keuze maken met welk recept uit Ons bakboek ik als eerste aan de slag wil. Wat zou jouw eerste keuze zijn? Ons bakboek van Honey & Co. (Sarit Packer & Itamar Srulovich) is verkrijgbaar bij de boekenwinkel. ISBN: 9789021564739. Graag wil ik Kosmos uitgevers bedanken voor de mogelijkheid een review van dit bijzondere boek te schrijven. De fotografie is van Patricia Niven “Sommige foto’s uit het boek die ik heb gefotografeerd laten slechts een deel van de werkelijke foto zien. De foto is in werkelijkheid vaak een stuk groter en mooier. Echter door er een deel van de foto te gebruiken, past het geheel vaak beter in mijn blog.” #reviewbakboek