Ze  foto’s van de appel cakepops staan al tijdje in een mapje op mijn computer. Ik was niet helemaal tervreden ove de helderheid van de foto’s. Maar ik ga ze toch met je delen. Deze kleine verwennerij was toch wel leuk om te maken. Appel cakepops. Vroeger zei men: ‘A apple a day keeps the doctor away.’ Zou dat ook gelden voor deze kleine rakkers? Appel cakepops. Het appeltje is gemaakt van cakekruimels met botercrème.  Het voordeel daarvan is dat je met de hand de appel cakepop een beetje de vorm van een appel kunt geven. Heb je daar geen zin in en je hebt een cakepopvorm, of plaat? Dan maak je ze toch lekker rond? Het is jouw cakepop! Hoe maak je cakepops? Dat kan op verschillende manier welke je op dit blog over cakepops kunt vinden. Appel cakepops Ik koos de manier van cakepops met cakekruimels en botercrème. Bedenk hoeveel appel cakepops je wilt maken. Met het basis recept van cake 200 gram boter 200 gram suiker 200 gram meel 4 eieren Hier kun je minimaal 20 cakepops van maken. Een appel heeft bovenin altijd een holling waar het steeltje uitkomt. Boetseer deze voorzichtig in de cakepop. Niet iedere foodcolor is geschikt om chocolade te kleuren. Let daar goed op anders moet je alle chocolade straks weggooien. Ik koos dit keer voor gemak; de chocolade was al voor gekleurd. Steeltjes maken. Dat ging heel handig met deze mold van Wilton. Door de takjes in de mold zagen de steeltjes er heel natuurlijk uit. Je kunt het natuurlijk ook handmatig doen. Door de steeltjes niet helemaal egaal te kleuren, een beetje gemêleerd, krijg je meerder kleuren in het steeltje wat er natuurlijker uitziet. Drie soorten dust zorgden voor verloop van kleuren bij de blaadjes. Ik had natuurlijk de blaadjes ook kunnen maken op de zelfde manier als de steeltjes. Niet alles volledig doorkneden, of op het laatst een klein beetje donker en licht groen meerkleuren voor wat speelser effect. De appel. Klein maar fijn.

Regelmatig als we in Gouda komen kunnen we niet voorbij het chocolade atelier PUUR lopen zonder een doosje verwennerij te kopen. Het is zo’n zaakje waar je te niet te snel geholpen wilt worden want er valt zoveel lekkers te zien. Met een beetje geluk kun je kijken hoe de bonbons worden gemaakt en wat ook niet tegenvalt: je mag vaak wat lekkers proeven. Zo mochten we dit maal een nieuw soort chocolade proeven. Dulcey chocolade. Door de fabrikant Valrhona gebracht als: je hebt vier soorten chocolade: Puur, melk, wit en Dulcey chocolade. En dus liepen we de deur uit met een doosje bonbons met een chocolade Dulceyboon in onze mond. Een Dulceyboon is eigenlijk net als een chocoladedrop, bedoeld om te smelten en te gebruiken in een recept. Ik nam kleine hapjes om het  stukje goed te proeven. Nog geen 30 stappen buiten de deur keken we elkaar aan. Wat is dit lekker!! En dus gingen we weer terug om meer over de Dulcey chocolade te vragen en een zakje te kopen. Nieuwe soort chocolade? Of je Dulcey chocolade nu echt een nieuw soort chocolade kunt noemen, ik weet het niet. Er zijn vele chocolade met smaakjes, chili, kaneel, sinaasappel. De chocolade is vaak chocolade waaraan een smaakje is toegevoegd. Deze chocolade lijkt mij meer bewerkt in de fabriek waardoor er een andere smaak ontstaat. De smaak van Dulcey chocolade doet mij het meest denken aan het recept wat onlangs op mijn site stond: van dulce de leche. Maar dan een net iets minder zoete variant. Zou het proces van chocolade lijken op het proces dat in het blikje gecondenseerde melk plaats vindt? De fabrikant wilde mij niet meer informatie geven dan de informatie die op de website stond en verwees me daarheen. Jammer, want is het is een interessant en vooral heerlijke ontdekking en zou ik hier graag  meer over willen weten. Stelling: Chocolade, daar wil je toch altijd meer over weten? Meer over dulcey chocolade Dulcey chocolade heeft een cacaopercentage van 32 % en is geschikt om ganache te maken, maar ook mousse, sauzen, sorbets, bonbons, chocolademelk, glazuur. Wat zal ik er binnenkort van maken? Dulcey brownies of zijn het dan Dulcey’s? Super bonbons?  Dulcey chocolade toeven? Dulcey Ganache? Het zakje is helaas iets geslonken; eerlijk gezegd is er al een beetje uit gesnoept door enkele huisgenoten en ondergetekende, maar nog genoeg voor een experiment. Speel het Dulcey game Deze stapel Dulcey’s maakte mijn zoon omdat hij ook graag een paar foto’s wilde maken. En wat blijkt, je kunt een heel plezierig spelletje spelen met de dulcey chocolade. Bouw een toren en haal om de beurt een stukje weg. Valt de stapel niet om, dan mag je hem op eten. Valt de stapel wel om………. dan moet je de afwas doen 😉

Ik vond ze meteen leuk toen ik ze zag: roosjes gemaakt van fruittella-snoepjes. Die wil ik graag proberen te maken! En het ene ingrediënt ….. je kunt het overal kopen, van de supermarkt tot in het benzinestation. Vrolijk voor op je cupcakes, een beetje zoet knutselen met je kinderen, maar ook als je verveeld aan het wachten bent op je date die maar niet verschijnt. Roosjes maken Fruittella, wanneer of met wie zou jij ze willen maken? Roosjes maken van Fruittella Benodigdheden: Fruittella snoepjes naar eigen smaak, je hebt verschillende soorten en kleuren. Een klein theelepeltje, een exemplaar met een dunne achterkant. Of de botte kant van een aardappelschilmesje. Zo kun je roosjes maken van Fruittella Je hebt best gespierde vingers nodig om de snoepjes wat platter te kneden. Je kunt dit met of zonder het papiertje dat eromheen zit doen. Ik heb het niet geprobeerd, maar ik vermoed dat als je het snoepje 2-3 seconden  een snoepje in de magnetron doet, ze iets zachter worden. Opgelet! Maar echt heel kort en let goed op dat de snoepjes absoluut niet te heet zijn geworden. Haal van het platgedrukte snoepje een strookje af. Verdeel de rest in 5 stukjes. Knijp de strook plat en probeer de randen van het blaadje aan de bovenkant nog iets platter te drukken dan de onderkant. Je kunt ook de strook op de tafel neerleggen en op de tafel platdrukken. Het is een beetje uit proberen, maar het gaat je lukken! Rol de eerste strook op. Dit wordt de binnenkant van de roos. De vijf overige stukjes worden stuk voor stuk wat platter gedrukt. Maak je niet te druk dat alle blaadjes precies hetzelfde moeten zijn. Het is wel mooi om ze ongeveer even groot te maken, maar wees eerlijk: heb jij ooit een roos gezien waarvan alle bloemblaadjes allemaal hetzelfde zijn? Probeer alle randjes aan de bovenkant nog wat dunner te drukken dan de onderkant. Ik gebruikte hier de achterkant van een klein theelepeltje voor. Een lepeltje met een dunne achterkant. Hiermee haalde ik de blaadjes iets uit elkaar, of krulde de buitenkant van de bladeren een beetje naar beneden. Je houdt een soort staafje over aan de achterkant. Deze kun je afsnijden of laten zitten als je bijvoorbeeld het roosje in een cakeje wilt duwen. Dan blijft het beter zitten. Grappig toch? Roosjes maken van fruittella snoepjes. Leuk en lekker dus om op voorraad te hebben. Bron: Birch & Lilly via cakecentral.

Misschien wel de meest verkochte taart bij de bakker, maar heb jij hem al eens gebakken, een lekkere slagroomtaart. Zijn er eigenlijk mensen die geen slagroomtaart lusten?  De slagroomtaart is denk ik naast de appeltaart de lieveling op ieder feestje. Het leuke van de zelfgebakken slagroomtaart is dat je de binnenkant wat persoonlijker kunt maken. Met dit recept kun je voortaan zelf zo'n heerlijke slagroomtaart bakken. Met dit recept is het makkelijk te doen. De slagroomtaart maken Benodigdheden: Biscuit naar inzicht. Mijn taart is 25 x 25 cm voor 16-20 personen Lemoncurd Abrikozenjam 1100 ml slagroom voor een taart van 25 x 25 cm Per 250 ml slagroom gaat er één zakje klopklop van Dr. Oetker door, om de slagroom stevig te maken. Ik gebruikte slagroom met 35 % vet. Hoe vetter de slagroom, hoe steviger je toeven. Nougatine voor de zijkant of geroosterde geschaafde amandelen. Eventueel pure chocolade om te versieren, geroosterde hazelnoten,  of vruchtjes als mandarijn, kiwi, aardbei, ananas. Mijn zoon keek me aan alsof fruit iets heel erg vies is toen ik vroeg of hij vruchtjes wilde op zijn taart. Vandaar ik uiteindelijk maar voor nougatine en chocolade ging. Ik heb geen klachten gehoord van de jonge mannen. Zo bak je de slagroomtaart Bak een biscuit in de doorsnede taartvorm die je graag wenst. Dit kan rond zijn of vierkant. Ik koos voor vierkant want hij is voor mijn zoon en vrienden. Mannen houden vaak meer van vierkante taarten. Vrouwen van ronde taarten. Snij de taart in drie lagen. Je kunt met een centimeter op bepaalde plekken cocktailstokjes insteken, om te zorgen dat je precies 3 nette lagen snijdt,. Zelf probeer ik me liever te concentreren en netjes te snijden. Meestal gaat dit goed. Je hebt nu 2 lagen taart die je kunt vullen. Wat vind je lekker? Wat is je budget? Wat heb je in huis? Je kunt het zo gevarieerd maken als je zelf wilt. Mijn taart is getremperd met likeur 43. Hierna kreeg de taart een dunne laag met lemoncurd en lekkere laag slagroom. De andere laag vulde ik met abrikozenjam en slagroom. De taart werd bovenop dun ingesmeerd met slagroom, de zijkanten kregen iets meer slagroom. Daarna mocht de nougatine op de taart. Deze ijzeren spatel vond ik plezieriger werken dan een siliconen spatel. Het handigst vond ik om een bord onder de taart te houden welke het overtollige nougatine opving. Met de spatel duw je dan steeds een schepje nougatine tegen de taart. En natuurlijk moet je goed in de gaten houden dat de nougatine niet wordt opgesnoept voordat de taart klaar is. Wat is dat een heerlijk goedje zeg, de nougatine. Het midden van de taart kreeg strepen slagroom. De buitenkant werd vrij gehouden voor de toeven om de taart heen. Ik begon in de hoeken te spuiten en probeerde de ruimte die overbleef zo in te delen dat de toeven de taart netjes de bovenkant bedekten. In de winkel zie je vaak vruchtjes op de taart zitten, maar je kunt natuurlijk een taart bakken naar eigen smaak. Ik had helaas geen hazelnoten meer over, dus bedekte ik de toeven met wat nougatine. De binnenkant bovenop werd versierd met wat verwarmde chocolade. De slagroomtaart maken was heel leuk en makkelijk te doen.

Chocolade wolkencake met slagroom in plaats van boter, steeds vaker bak ik cake met slagroom in plaats van boter. Slagroom heb ik vaak wel op voorraad, het is een goedkope optie en het is een stuk minder vet dan een cake met boter of olie. Je cake of cakejes bevat als snel zo’n 2/3e minder vet en dat is mooi meegenomen. Binnenkort zal ik eens een versie proberen met plantaardige room (bijvoorbeeld sojaroom) en kijken of deze versie ook zo goed lukt! Vaak ontstaan recepten omdat er een ingrediënt in huis is dat mijn aandacht vraagt. Omdat het op moet of omdat het iets van het seizoen is. Ik had verse slagroom in huis die op en hoewel ik eigenlijk de wens had om een recept van eclairs van mijn to do list te mogen doorstrepen, ging dat niet gebeuren. Er waren niet genoeg proevers thuis en zo ontstond het idee voor deze chocolade wolkencake met slagroom in plaats van boter. De cake is makkelijker en langer te bewaren en je kunt hem goed invriezen. Om de cake iets aan te kleden is de bovenkant bestrooid met geschaafde amandelen; die vrijwel ieder gebak snel iets mooier maakt. Met een laagje ganache bovenop zou je de cake zelf triple chocoladecake kunnen noemen. Of een dotjes suikerspin alsof het een wolk is. Als dat niet lekker is…. Chocolade wolkencake met slagroom in plaats van boter Benodigdheden voor een bakvorm van 20 x 20 cm: 40 gram cacaopoeder, gezeefd 225 gram bloem, gezeefd 8 gram bakpoeder 3 eieren 250 ml slagroom (koud) 2 zakjes vanillesuiker 150 gram donkerbruine basterdsuiker 75 gram stukjes of druppels pure chocolade 1/2 theelepel zout Voor bovenop: Handje geschaafde amandelen Fijne suiker Eventueel slagroom, chantillycrème en sprinkles Chocolade plaatcake met slagroom in plaats van boter maken Smeer je bakblik in met boter en bestrooi het met wat bloem of gebruik een vel bakpapier. Mijn bakblik heeft een bodem die los in de vorm ligt; voor de zekerheid bedekte een volledig vel in de vorm. Zo weet ik zeker dat het beslag niet via de gaten naar buiten lekt. Verwarm de oven voor op 160 graden bij een hete lucht oven of op 180 graden bij een oven met boven- en onderwarmte. Klop de slagroom stevig met de vanillesuiker en zet het apart. Klop de eieren romig en luchtig met de donkerbruine basterdsuiker. Voeg alle overige ingrediënten hierbij, ook de slagroom. Spatel het geheel door of mix het heel kort door elkaar, maar niet langer dan nodig. Vul de bakvorm en strooi de geschaafde amandelen en een beetje suiker over de bovenkant. Bak de chocoladecake met minder vet en suiker in gaar in 35-40 minuten. Snij de cake in 16 stukken of naar eigen smaak. Heerlijk maar wil je er echt een feestje van maken? Versier de cake dan met een topping en geef ze een uitbundige uitstraling met sprinkles. I love de kleurrijke suikerversiering bovenop gebak! Plaatcake vs gewone cake Een platte plaatcake laat zich goed snijden en is ideaal om uit te delen, te trakteren of om anderen te verwennen. Heb je teveel gebakken? Je kunt de chocoladecake ook heel goed invriezen. Wolkencake bewaren Omdat de cake slagroom bevat moet je de cake in de koelkast bewaren. Het beste kun je hem een goed half uur voor het serveren uit de koelkast halen en op kamertemperatuur laten komen, hoewel smaken verschillen. Ik heb ook wel gehoord van liefhebbers die hem zo uit de koelkast het lekker fris vinden dus uitproberen is een aanrader. Krijg je de cake niet binnen 2-3 dagen op? Dan is het een goed idee om de cake in te vriezen.

Hoe pimp je een willekeurige taart, cupcake of beetje bloot ijs-dessert? Wat is de lekkerste vulling voor bonbons? Juist, een lekkere karamelsaus!  Nee, je taart is niet meer saai, je cupcakes zijn weg voordat je er erg in hebt. Deze saus is net zo goddelijk als het eruit ziet! Bedankt Fina Ferris-Vona voor je recept. Je kent Fina misschien uit Heel Holland Bakt 2015. Binnenkort verzorgt Fina een gastblog en speelt deze karamel wat mij betreft de hoofdrol. Karamelsaus volgens Fina Fona Benodigdheden om één taart ruim te versieren: 280 gram suiker 75 ml water 130 ml slagroom 225 gram gezouten roomboter in blokjes (suiker) thermometer Niet te kleine pan met dikke bodem om de karamel wat ruimte te geven Zo kun je zelf karamelsaus maken Karamelsaus maken vergt een beetje extra aandacht. De siroop wordt enorm heet! Leg alles klaar, zorg dat je geen haast hebt en dat je weet wat je moet doen. Verwarm de suiker met het water in een pan met een dikke bodem en zet de pan op een laag tot middelhoog vuur. De suiker zal langzaam smelten. De verleiding is groot om in de  pan te roeren. Probeer dit niet te doen. Je mag eventueel wel de pan een beetje wiegen om het geheel licht te mengen. Krijgt je saus een mooie bruine kleur? Giet dan voorzichtig de slagroom toe met een dun straaltje. Het suikermengsel kan hier erg van schrikken en erg gaan bubbelen. Roer het geheel nu voorzichtig een keer door met een houten lepel. Laat het vuur zacht staan en verwarm de saus totdat de thermometer 104 graden aangeeft. Zelf heb ik een suikerthermometer, maar misschien heb je een eigen thermometer. Bijvoorbeeld één van Ikea. Deze is goed geprijsd en vind ik ook prettig werken. Is de temperatuur tussen de 104 en 108 graden? Nu mag het vuur uit en kun je de boter door de saus roeren. De karamelsaus is klaar. Laat het langzaam afkoelen buiten de koelkast. De karamel kun je prachtig laten druipen over je gebak. Heb je nog wat saus over? Bewaar het in een schone glazen pot of schaal. Ik bewaar het zelf in de koelkast. Het is heerlijk om op je brood te smeren. In de koelkast zal je karamelsaus wat dikker worden.  Dat is geen probleem. Verwarm je karamelsaus kort in de magnetron als je het weer wat dunner wilt maken om te gebruiken Karamelsaus, dit recept is echt heel belangrijk om tussen je basics te bewaren. Alles zit onder de karamel Oei, je pan zit vol met karamel en je krijgt het er echt niet meer uit?  Zelfs je houten lepel zit vastgebakken in de karamel is kun je onmogelijk los krijgen. Hoe maak je de pan en je bestek schoon met karamel? Zet je pan met water op het vuur, verwarm het water en laat het water zachtjes koken. Leg je gebruikte bestek in de pan. Het kokende water zal de pan en het bestek zachtjes schoon koken omdat het suiker oplost in het water.

Als moeder ga je niet zo vaak meer uit.  Hoe heerlijk het gezinsleven dan ook mag zijn, af en toe heb je gewoon behoefte aan een portie lekker ouderwets lachen met vriendinnen. Uit of thuis en liefst met heerlijke hapjes en drankjes erbij. Gewoon een avondje ongegeneerd lekker lachen Voordat ik fanatiek bakte heb ik een een tijdje taarten gedecoreerd. Bij de leukste taarten online ontdekte ik dat er allerlei clubjes zijn waar gelijkgestemden met elkaar oefenden in het decoreren van taarten; oftewel freubelen*.  Zo ben ik in een clubje beland en later in een andere clubje fanatieke taart decorateurs. Ik was nog het minst fanatiek en was in die tijd vooral aan het bloggen maar bleef gezellig komen.  Toen dat clubje ophield, ontstond er een klein nieuw dierbaar clubje. Ik noem ze mijn zoete taartvriendinnen Ieder van ons zoete vriendinnenclubje heeft een eigen leven en alles wat daarbij komt kijken. De beslagkom van het leven zit vol leuke en minder leuke ingrediënten die regelmatig door elkaar geroerd worden. Ook al wonen we niet niet zo dicht bij elkaar, af en toe moeten we elkaar echt even zien om wat leuks te doen. Dat pakt vaak letterlijk en figuurlijk zoet uit. Zo gingen we chocolade proeven (en niet alleen proeven!) in Antwerpen, samen zoet freubelen* of naar een taartenbeurs. * bij elkaar zijn en ieder werkt aan een eigen project van fondant of marsepein De koekjesclub is een verhaal over een groep vrouwen. Eén keer per jaar komen ze bij elkaar en bakken ze allemaal koekjes voor elkaar plus een extra verpakking die naar een goed doel gaat. Het zijn magische avonden vol lekkers en wijn, maar het zijn vooral avonden vol vriendschap. Het is zo herkenbaar. Ieder hoofdstuk in de koekjesclub begint met een recept. Als enthousiaste thuisbakker zal je vreselijk lachen om de humor en smullen van de recepten. Ik was zelf nog maar bij hoofdstuk 1 van het boek, toen ik al meteen het eerste recept wilde bakken. We besloten een eigen koekjesclub te organiseren. Yes. Onze eigen clubje! En weet je wat zo leuk is: iedereen geeft zijn recept prijs op papier en zo ontstaat op termijn een prachtig koekjesboek met dierbare herinneringen van mijn taartvriendinnen. Een koekjespoezie-album! Waarom organiseer jij eigenlijk niet je eigen koekjesclub? Leuk, leuk, leuk. Koekjes, welke ga ik bakken, wat is handig en lukt altijd, welke zijn lekker. En dan ineens is het zover. Blij, een beetje positief zenuwachtig. Heb ik alles, weet ik het adres, hoe laat moet ik gaan. Het werd een avond om nooit meer te vergeten. Een vriendschap die beproefd werd door onvoorziene omstandigheden en deze hindernis glansrijk doorstaan heeft. Hoe leuk zo jij dat vinden? Start je eigen koekjesclub. Een eigen clubje dames met dezelfde passie: Bakken of taarten decoreren. Zou jij het leuk vinden om een eigen koekjesclub te organiseren? Zo start je jouw eigen koekjesclub! Helaas heb ik het echt te druk om dit groots te organiseren, maar ik heb ideeën voor je om zelf aan de slag te gaan: “Misbruik”  de ruimte onder dit blog om met elkaar in contact te komen. Stel jezelf voor, wie ben je en waar woon je en laat eventueel je e-mailadres achter. Zie je iemand staan die bij je in de buurt woont en waarbij je graag zou willen aansluiten? Reageer op de oproep onder dit blog of bij het e-mailadres. Je kunt ook een eigen Facebookgroep aanmaken, waar liefhebbers zich kunnen melden. Dit kan een open of besloten groep zijn, net wat je wilt. Netwerken! Je hebt facebook, maar wees eventueel creatief met twitter, pinterest of instagram. Tag en zoek personen die perfect bij jou clubje lijken te passen. Je kunt bij de website van de leukste taarten, het forum opzoeken en daar een oproepje plaatsen. Zo heb ik mijn zoete vriendinnen ook gevonden. Of zoek een clubje leuke dames van de sportclub. Of wat dacht je van die leuke mamma’s op de school van je kinderen? Doe eens gek; organiseer een koekjesclubje! Niets moet, alles mag. Of het nu eenmalig is of een lange traditie, wie weet ontstaan er leuke vriendschappen. Lachen is gezond en samen bakken veel gezelliger! Links boven: Alles is liefde koekjes zonder suiker of suikervervangers Links onder: Koekjes met rozen en pistache Rechts boven: Witte chocoladekoekjes met cranberry’s, Rechts midden: Biscotti Rechts onder: Chili chocolate chip cookies Koekjes waar het mee begon Oh ja, waar begon ik eigenlijk mee. KOEKJES. Onze eerste koekjesclub: Vijf maal 12 koekjes in een prachtige verpakking vond een prachtig doel: Een groep lieve mensen die al wat ouder zijn en zelf niet meer kunnen bakken. Naast samen lachen en bakken is samen snoepen ook echt een aanrader. Welke koekjes werden er gebakken? Zoete liefde kun je bewaren, dus er rust nog van alles in de diepvries voor later!! Ik ben benieuwd, ga jij een koekjesclub organiseren?

Een paar jaar geleden at ik in Zwitserland Linzertorte. Dat was echt een heerlijke taart. In mijn beste Duits ging ik vragen of er inderdaad linzen in de taart zaten. Nee, er zaten geen linzen in. De taart was afkomstig uit het plaatsje Linz. De naam is dus afkomstig van het plaatsje Linz. Prima, ik kon me ook weinig voorstellen van een zo’n cake of taart. Tot vandaag. Ik heb heuse cakejes gebakken met sinaasappel en linzen. Oranje linzen en de caketjes waren heerlijk. Linzen in cake? Waarom zou je? Zet peulvruchten vaker op het menu, ook in de zoete keuken Waarom bonen? Omdat ze gezond zijn, voedzaam en vetarm, vezels. Bonen? Omdat we eigenlijk meer groente moeten eten en minder vlees. Ik zal deze cake niet meteen bestempelen als superfoodcake Er zit ook de gebruikelijke hoeveelheid suiker en boter in als in een normale cake. Maar in de strijd om iedere dag meer groente te eten, levert het toch op een lekkere manier een extra bijdrage. Daarbij geven linzen je cake een lekkere structuur . Deze cake met sinaasappel en linzen is afkomstig uit het inspirerende boek Bonen! van Joke Boon. Eerder schreef ik hier een review over. Ik hou erg van bonen dus wat voor recept ook: kom maar op, ik ben er niet bang voor. De sinaasappel in deze cake is afkomstig van deze blozende bloedsinaasappel. Hoe raar ook de bloederige kleur van de sinaasappel, het sap is heerlijk zoet en smaakvol. Het recept is bestemd voor een cake in een vorm van 1 liter. Ik bakte er 10 mini Bundt cakejes van. Recept Cake met sinaasappel en linzen Een recept van Joke Boon uit Bonen! Benodigdheden: 100  gram oranje linzen 50 ml gemberstroop 150 ml. vers geperst sinaasappelsap de rasp van 1 (bio) sinaasappel of goed schoon geboende sinaasappel 50 gram walnoten of andere noten naar smaak 200 gram zachte roomboter 150 gram suiker 4 eieren 200 gram (spelt) bloem 3 theelepels bakpoeder Eventueel 100 gram witte chocolade om te versieren Snufje zout 1 bakblik van 1 liter of een bakblik met kleine cakejes Zo maak je Recept Cake met sinaasappel en linzen Was de linzen in een zeef en laat het goed uitlekken. Breng de linzen samen met het gembersiroop en de sinaasappelsap aan de kook. Kook de linzen tot ze beetgaar zijn in ongeveer 25-30 minuten. Bij de tweede poging beef ik na zo’n 25 minuten in de buurt en hield ik de linzen in de gaten. Een paar maal voegde ik een klein beetje sinaasappelsap toe.  Verwarm eventueel je linzen op een vlamverdeler. Verwarm de oven voor op 180 graden (hete lucht oven). Vet je cakeblik in en bestuif het met wat bloem of eventueel paneermeel. Maal de walnoten fijn. Walnoten zijn best kwetsbare noten, je kunt ze ook eenvoudig fijn duwen met een deegroller. Klop met een mixer de suiker en boter luchtig tot het romig is. Dit duurt al snel zo’n 6-8 minuten. Mix nu stuk voor een stuk een ei mee tot het lekker romig is. Zeef de bloem, bakpoeder, zout en gemberpoeder. Spatel dit kort door het botermengsel. Voeg de gemalen noten, sinaasappelrasp en linzen toe. Spatel dit door elkaar. Vul je bakvorm of de kleine bakvormpjes. Bak de cake in 55-60 minuten gaar in de oven. De kleine Bundt cakejes zijn na ongeveer 25-30 minuten gaar. Test met een prikker of je cake gaar is. Wil je ook een de streperige witte versiering? Smelt zo’n 100 gram witte chocolade in de magnetron of au bain marie en maak met een lepel strepen over je cake. Durf jij? Jammer dat het testteam thuis bij dit soort recepten afhaakt. Ik moet ze eigenlijk pas na het proeven vertellen wat erin zit. Heb ik dat dan nog steeds niet geleerd? Je proeft namelijk geen linzen, maar de frisse citrussmaak van sinaasappel met een tintje gember. De methode niets vertellen heb ik later wel toegepast. Zo hebben de mannen niet gemerkt dat ik wat linzenmeel (linzen fijnmalen in de koffiemolen) door de gehaktballen heb meegebakken en door het brood. Wie niet weet, wie wel eet. P.s. Bonen! van Joke Boon is echt een erg leuk boek als je van bonen houdt maar eigenlijk niet niet zo goed weet wat je er allemaal mee kunt maken.

Als ik een nieuw kook- of bakboek in mijn handen krijg, dan begin ik er op mijn eigen manier aan. Niet netjes bij het begin, maar een beetje chaotisch overal eigenlijk. Ik denk dat ik in één minuut een soort complete snelle indruk wil krijgen van het boek. Ik laat de bladzijden ongecontroleerd door mijn handen glijden. Ik ben gewoon te nieuwsgierig om rustig een boek door te nemen. Na die supersnelle scan keert de rust terug. Ik kan vooraan beginnen met het lezen van de tekst en het zorgvuldig bekijken van de de foto’s. De smaakpupillen zijn dan vaak al begonnen met werken. Als snel wist ik bij Souq dat ik een prachtig boek in mijn handen had. Geen boek met alleen recepten. Het is zoveel meer dan dat. Liefdevol geleiden de dames Nadia Zerouiali en Merijn Tol je door een wereld van 1001 dagen in de keuken. Een reis in verhalen door verre landen, markten en aan lange tafels vol eten. Eigenlijk wil je maar één ding: aanschuiven. Kom, ik neem je mee. Uit Souq: Stel je een zomerse zondagmiddag voor. In de schaduw staan gedekte lange tafels in de koele luwte van de Berdawni-rivier in Zahle, een provinciestadje in de Bekaavallei in Libanon. Een grote familie begint aan de zondagslunch, een belangrijk familieritueel. Iedereen is er. Opa en oma, papa, mama, de kinderen, neefjes, tantes, ooms en aangetrouwde familie. Al snel is er aan de tafel geen plekje meer vrij en komen de karaffen met arak (‘leeuwenmelk’)en mandjes met ijsklontjes op tafel samen met…….. Onlangs kreeg ik een uitnodiging om aan te schuiven aan de tafel vol mezze bij de boekpresentatie van dit boek. Helaas kan ik niet bij ieder event aanwezig zijn, want naast bloggen werk ik ook nog vier dagen per week. Maar als ik tussen de woorden door het vanzelfsprekende welkom zijn lees en de foto rechts boven bekijk, heb ik eventjes een momentje spijt. Ik hou van tafels vol mensen, vol gerechten en als ik eerlijk ben, mag het van mij best een beetje georganiseerd chaotisch zijn. Lekker knus! Het is toch een hele andere gezelligheid dan een klassiek gedekte tafel waar je bij elke gang het bestek van buiten naar binnen moet nuttigen en netjes recht moet zitten. Hier ben je thuis, aan deze tafel kun je jezelf zijn. Want je bent deel van de familie, letterlijk of figuurlijk als gast. Foto links: de inhoud. Nadia en Merijn vertellen je wat mezze is en hoe een mezzetafel eruit ziet. De tekst is informatief maar op een treffende persoonlijke wijze gebracht. De dames weten echt waar ze het over hebben. Foto rechtsonder: Naast recepten die je vast wel eens gegeten hebt als je rondom de Middellandse zee op vakantie gaat, vind ik veel nieuwe informatie. Klassieke shankleesh en labne. Het is nieuw, maar toch ook weer niet. Labne is een hartige uitgelekte yoghurt, maar heel anders aangekleed dan onze hangop. Twee roze bijlages De bladzijden zijn iets kleiner en staan vol prachtige foto’s die uit de privé-collectie van de dames. De tekst vertelt je over de het reizen van Nadia en Merijn, de inspiratie van de mensen die ze onderweg ontmoeten. Maar ook over hoe de keuken uit het Midden Oosten ons steeds vaker weet te vinden. Neem bijvoorbeeld de boeken van Yotam Ottolenghi, waarvan dit najaar overigens een bakboek verschijnt. Amandelen, walnoten, grapefruit, oranjebloesem, rozen, citroengeranium tot zelfs sumak en za’atar. Ze zijn verwerkt in limonades, geweld voor in water, melk of soms een sterke drank. Foto boven: Rozen-barberrygin. Mezze Je hebt warme en koude mezze. Bekende en minder bekende mezze. Mijn hartje klopt wat sneller want voor mij als flexitariër vind zijn er lekker veel groente-gerechten. Geloof me ook liefhebbers van vlees, vis en gevogelte zullen al bladerend tussen de recepten gelukkig worden. De dames leren je eigen technieken; zoals de foto rechts boven: Rode-linzenkibbeh met gebakken ui en lente ui. Uit Souq over rode-linzenkibbeh: Proef of er nog meer zout bij moet. Pak nu steeds een klein bolletje deeg en knijp het in je hand zachtjes met je vingers uit tot een langwerpige linzenkibbeh. Kijk maar hoe wij het doen op de foto! Foto links: Armeens gevulde wortel met kruidnagelrijst in tamarinde-granaatappel-koffiejus. Foto rechts onder: Gevulde druivenbladeren. Uit Souq: Merijn kreeg in Libanon in Sheba Farms van zomaar een dame uit het dorp een frisdrankfles vol droog ingemaakte druivenbladeren, waanzinnig hoe ze dat voor elkaar krijgen. Ze blijven op deze manier eeuwen goed en de smaak wordt alleen maar lekkerder. Vis, schelpen, aubergines, lam of geit. De grill geeft een bijzondere smaak aan je mezze. Foto links: Shish tawouk: en platgeslagen knoflook-sumakkip met melasse-tamarinde-walnotensaus. Foto rechts: Gegrild flatbread met in granaatappelmelasse gestoofd lamsvlees. Nadia en Merijn noemen dit hun Arabische versie van een broodje pulled pork. Avontuurlijk zoet Natuurlijk nemen we ook nog de zoete route door. Als ik snoep, is het vaak na het eten. Ik weet niet wat het is dat je na de maaltijd naar zoet verlangd. Zoet heb je in zoveel vormen. Ik hoop zo, dat jullie het ook leuk vinden om eens andere smaken te proberen. Sorbet van zure-kersenolijfolie, Arabische koffie, filodriekhoekjes met oranjebloesemwater en verse mozzarella. Waarmee kan ik jullie verwennnen? Misschien met: Foto links: Rijstdessert met kurkuma, tahina en pijnboompitten. Foto midden: Boterige dadel-sesamkoekjes of foto rechts: Pistache-semolinacake. Hou je van zoet en zou je graag nog meer zoete recepten van Nadia en Merijn leren kennen, dan raad ik je aan het boek “Een druppel rozenwater” van Nadia en Merijn in te kijken. Uit Souq: Zoals wij uit eten gaan, met twee of vier man, dat is in het Midden Oosten een hoogst ongewone zaak. Waar wij eeuwen van tevoren de agenda moeten trekken om een tafel vol mensen te krijgen, doen zij dat gewoon zo uit de losse hand. Hoezo plannen? Dat gaat gewoon spontaan! Als je mezze gaat eten voor de zondagse lunch (een heel belangrijk moment in de week), dan is dat altijd met de hele familie plus aanhang. Dus wij pleiten ook voor spontane mezzediners, waar je iedereen last minute uitnodigt. Gastvrijheid kun je leren De zachte, geurige wind uit de Mediterrane en Midden Oosten bezorgt ons steeds vaker prachtige boeken uit deze streken. Souq is een boek waar zoveel liefde in verwerkt is dat het bijna een eetdagboek lijkt, vol verhalen van de familie, eet- en kooklessen. De toon en de verhalen van Nadia Zerouali en Merijn Tol uit deze bijzondere keuken ademt een warmte en gastvrijheid uit, waar wij Nederlanders nog veel van kunnen leren. De recepten hebben een diversiteit aan smaken. Er zijn best veel smaken die al al kent, maar je gebruikt het vaak niet op dezelfde manier. Veel van de ingrediënten zijn steeds gemakkelijker verkrijgbaar in Turkse- of Marokkaanse winkels maar ook bij de grotere supermarkten. Verlekker je aan de recepten en maak eens een lijstje van producten die je niet kent maar nodig hebt bij de recepten. Neem het lijstje mee naar Turkse- en Marokkaanse winkeltjes bij jou in de buurt. Je zult er gastvrij ontvangen worden en merken dat vrijwel alles verkrijgbaar. Souq van Nadia Zerouali en Merijn Tol Is verkrijgbaar in de boekenwinkel voor 29,95. ISBN: 9789059567221 --DANK -- Graag wil ik Fontaine Uitgevers bedanken voor de mogelijkheid een review te schrijven over Souq. De fotografie is van Ernie Enkelaar. De foto’s van de roze bijlage; losse katernen zijn uit de prive-collectie van de auteurs met uitzondering van de laatste pagina. “Sommige foto’s uit het boek die ik heb gefotografeerd laten slechts een deel van de werkelijke foto zien. De foto is in werkelijkheid vaak een stuk groter en mooier. Echter door er een deel van de foto te gebruiken, past het geheel vaak beter in mijn blog.”

Zelf ben ik geen veganist, maar ik vind het leuk om grenzen te verkennen. Daarbij; sinds ik weet dat je van het vocht van kikkererwten meringues kunt bakken doet het bijna pijn om het vocht zomaar door de gootsteen weg te spoelen. Meringues bakken met kikkererwten? Ja, dat kan en het heet aquafaba! Meringues bakken met kikkererwtenvocht? Ja, dat kan; dit heet aquafaba! Meringues kun je op hogere temperaturen bakken, dat gaat lekker snel maar de meringue verkleurt dan en dat vind ik jammer. Zeker nu met Kerstmis wil ik mijn meringues graag wit hebben. Dat is mogelijk, als je ze maar niet te hoog bakt. Op 80 graden is hoog genoeg bij normale eiwitten. Je moet dan wel even geduld hebben om de meringues echt droog te bakken, maar je krijgt er prachtige meringues voor terug. Onlangs heb ik  een voedseldroger getest en ik wilde heel graag proberen of het ook mogelijk is om meringues in de voedelsdroger te maken. Omdat deze versie vegan is, dus zonder de risico’s die rauw eiwitten met zich meebrengen, leek me dat een geschikte test. De hoogste temperatuur van het apparaat is 85 graden. En wat denk je? Yes, dat is mogelijk. Je ziet het aan de foto’s op deze pagina.  Ik ga het je natuurlijk uitleggen, wat ik precies heb gedaan. Vegan meringues? Ik “bakte” ze in de voedseldroger, maar de oven kan het vanzelfsprekend ook! Het blijft een soort wonder: dat je van het vocht dat je overhoudt uit een pot of blik kikkererwten , dit prachtige schuim kunt maken. Aquafaba: vegan kerstboom meringues Benodigdheden: 1 pot kikkererwten met mooie vloeibaar vocht Fijne suiker de verhouding is 1:1 dus 100 gram suiker op 100 gram sap Strooisel/discospikkels die niet smelten bij een temperatuur rond de 80-90 graden Aquafaba: vegan kerstboom meringues; zo maak je ze Om mooie koekjes te bakken heb je goed vocht nodig. Dat is bijna altijd het geval. Onlangs ik echter eenmaal een pot kikkererwten waar bij het vocht lobbig was en dit liet zich minder goed mixen. Let dus op en kies voor een pot met mooi glanzend vloeibaar vocht. Mix het kikkererwtenvocht ongeveer 9-13 minuten. Het vocht wordt, steeds mooier, witter en zachter. Wonderlijk! Voeg het suiker langzaam toe. Mix het geheel nog enkele minuten door. Het gaat nu prachtig glanzen. Tijd om de oven voor te verwarmen op 80 graden of de voedseldroger tevoorschijn te halen. In de oven kun je kerstbomen op een vel bakpapier spuiten. Dit past niet in de voedseldroger, dus maakte ik kleine velletjes papier waar ik de kerstbomen op spoot. Vul je spuitzak. Spuit kerstboompjes op het bakpapier. Ik begon bovenin en eindig bij de stam. Strooi eventueel wat kerstspikkels over de kerstboompjes. Deze spikkels worden vaak discospikkels genoemd, maar deze hebben kerstkleuren, wel zo leuk toch? Bak de koekjes goed droog, dan zijn ze lang houdbaar. Niet schrikken; dat duurt al snel een uur of 4-6  op 80 graden. Dat lijkt lang, maar de temperatuur staat maar heel laag en kost daardoor vrij weinig stroom. Ik bak ook zoveel vegan meringues als past in de oven. Met 1 pot heb je trouwens al heel veel koekjes. Gewoon voor de lol, of omdat je veganistisch eet; meringues van het vocht van kikkererwten. Probeer het eens! Fijne feestdagen.